De historiek van de Kegel
KEGEL
Het zal je wellicht verbazen, maar goed verscholen achter de intellectuele hipsterfaçade van deze copywriter, kan je soms een notoire drinkebroer ontwaren. Wanneer ik van mijn gecarameliseerde latte macchiato in de koffiebar nip en de barista net heb uitgelegd waarom het oeuvre van Tolstoj zoveel existentiëler is dan dat van Dostojevski, durven mijn gedachten al eens afdwalen naar brouwerij Den Triest, waar een verse blonde Kegel tegenwoordig uit de ketels stroomt.
Ieder van ons kreeg wel eens het bericht: “boys, straks ene kegelen?”. En waar Andrik de uitdrukking vandaan haalde weet niemand, maar het kwam erop neer dat we met vrienden tussen pot en pint een ongeziene hoeveelheid lulkoek verkochten. Folleke hield van een ‘breek de week’ op café, van nog een ‘klapke’ na de training of van ‘s middags te lunchen. Tijd spenderen met vrienden betekende alles voor hem.
Als kapitein – want dat was hij in zowat elk team waarin hij speelde – brulde hij meermaals “hop hop” om ploegmaats aan te jagen. Hij deed dat met zoveel overtuiging en zo oorverdovend luid, dat wanneer je in regio Londerzeel ’s avonds rondwaart, je mogelijk nog steeds een galm opvangt. Met deze vurige ‘HOP’ gingen we aan de slag om ons nieuwe blonde bier te brouwen, de Kegel.
Er zijn best veel aspecten aan een kegel die je kan matchen met Andrik Fol. Om te beginnen valt een kegel je meteen op en tref je er zelden eentje moederziel alleen. Je weet bovendien meteen wat je eraan hebt en een kegel is ontegensprekelijk van polyvalente aard. Iedereen kent namelijk het atypische gebruik om met dit voorwerp een fabelachtige partij decibels te produceren.
Wel, voortaan is een Kegel ook een blond bier. Lokaal gebrouwen, met enkele smaaktoetsen die hem voor altijd met ons verbindt. Zie het als een hommage aan de man die ook voor het eenvoudige woord ‘pintje’ een bijnaam bedacht.
We drinken er eentje op jou, flepper. Zoals je dat zelf het liefste deed, ‘uit ’t fleske’.
HOP!